4 Haziran 2012 Pazartesi

Lanet olsun sana beyin

    Geçenlerde öyle saçma bi şey yaptım ki ...
    Sevdiğim bi kız var , şimdi o konuya hiç girmiyorum ama bi ilişkimiz oldu , ayrıldı(k) ve güzel kardeşiniz ortada kaldı sonuç olarak.
    Dönemin son günleriydi ve doğal olarak öğrencilerde bi gevşeklik bi yavşaklık durumu hakimdi. Bu gevşeklik akımına katılmış biri olarak ortalıkta manyak gibi koşuşturuyodum. Okulun kapısından içeri girdim ve işte , karşımdaydı. Uzun zaman sonra ilk kez görmüştüm onu ve doğal olarak beynimdeki devreler kısa süreli olarak işlevlerini yitirdi. Gayet mal bi şekilde boşluğa bakıp ne yapmam gerektiğini düşündüm. Ve o an ki beynim yapmam gereken şeyin yanından geçip gitmek olduguna karar verdi. Ama bunu neden Yeşilçam filmlerindeki nazlı liseli kızların topukları kıçlarına vurarak koştuğu şekilde yaptım gerçekten en ufak bi fikrim yok. Baya güzelim kızın , hayatımın aşkının yanından yeni yetme genç kızlar gibi koşa koşa geçtim gittim. Kız ne düşündü kim bilir. Bu hareketten sonra kızın geri döneceği varsa bile dönmez kardeşim sana. Şahsen ben olsam bi daha benim suratıma bakmazdım. Öyle saçma bi hareket yapan bi çocuktan sana ne hayır gelebilir ki ? Sonuç olarak ben saçmalıklarımla birlikte yine yalnız , o , orda , zorlamayın daha fazla ya yazamıyorum işte.
Paylaş

0 yorum:

Yorum Gönder